.باغبان در را نبند من فرد گلچین نیستم
.من اسیر یک گلم دنبال هر گل نیستم.

هر که در سینه دلی داشت به دلـداری داد
دل نفرین شده ی ماست که تنهاست هنوز

نا له پنداشت که در سینه ی ما جا تنگ است
رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است

آنروز که کارِ همه می‌ساخت خداوند

ما دیر رسیدیم و، به جائی نرسیدیم

  آتش بگیر، تا که بدانی چه می‌کشم
.  احساسِ سوختن، به تماشا نمی‌شود

با خون غم نوشتم غربت مکان ما نیست

از یاد بردن دوست ، هرگز مرام ما نیست

..با فراغت تو شکستی دل من، می ترسم!
..خرده های دل من در کف پایت برود

..دست وپایی می توان زد بند اگربردست وپاست
..وای بر  جان  گرفتاری  که  بندش  در  دلست

هر که را عشق نباشد نتوان زنده  شمرد
وآن که جانش ز محبت اثری یافت نمرد

پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم
..شمعم که جان گدازم  و  دودی  نیاورم

بلای  عشق  را  جز  عاشق  شیدا  نمی داند
به دریا رفته می داند مصیبت های طوفان را

..بر آنم گر تو باز آیی که در پایت کنم جانی
..از این کمتر نشاید کرد در پای تو قربانی ..

جگر   شیر   نداری   ره   عشق   مرو
که در این راه بسی شیر جگر باید خورد

..پروانه صفت دور جهان گردیدم
..نا مردم اگر مرد در عالم دیدم

یکرنگ تر از تخم مرغ رنگی نیست
آن هم  که  شکستم  دو  رنگش  دیدم

..قفس دیدم رهایی  یادم  آمد
..تو رفتی بی وفایی یادم آمد

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

..من بلبل آن گلم که در گلشن راز
..پژمرده شد و منت شبنم نکشید

شمع اگر پروانه را سوزاند خیر از خود ندید
آه عاشق زود گیرد  دامن معشوق را …….

..تنها نه همین دلبر  من  عهدشکن   شد
..با هر که دم از عشق زدم دشمن من شد

قربان وفاتم به وفاتمگذری کن

تابوت ببویم مگر از رخنه تابوت

..هیچ کس جای مرا دیگر نمی داند کجاست
..آن قدر در عشق او غرقم  که  پیدا   نیستم

اشک در چشمان من طوفان غم داردبه دل
خنده بر لب می زنم تا کس  نداند  راز   دل

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: